Eén kamer, twee vrouwen, elk een bed met een kussen En verder alleen een gordijntje ertussen Twee vreemden aan weerszijden van het gordijn Maar je bent allebei mens en dat voelt toch wel fijn
Je hebt allebei kanker en denk je eens in Soms wordt je van vreemde zomaar een vriendin Gordijntje opzij en voor je het weet Delen jij en die ander je lief en je leed
Ze praat heel gemakkelijk, die kankerpatiënt Omdat ze weet dat ook ik er één ben En zelf ben ik elke keer weer verbaasd Hoe intens ik steeds praat met het bedje hiernaast
Ik lag vele malen op oncologie Uit alle verhalen kies ik er nu drie
Reactie plaatsen
Reacties