Geld: De Paradox van Geluk

Mr Willy Had toch zo eens een mooi en moraliserend verhaal gelezen , over die steenrijke Mr Van Gelder ( De naam is fictief hoor )

            Het verhaal begint met meneer Van Gelder, gezeten op zijn troon van gouden bankbiljetten, omringd door glimmende juwelen. Je zou denken dat hij in de zevende hemel zou zijn, maar niets is minder waar. Zijn hoofd zit vol met eindeloze strategieën om nog meer geld te verdienen. Hij verzamelt team na team van financiële adviseurs, advocaten en accountants om zijn rijkdom te vergroten. Maar terwijl zijn bankrekening groeit, krimpt zijn glimlach. 
           Meneer Van Gelder bedenkt een plan om een eigen eiland te kopen. "Als ik een eigen eiland bezit, zal ik de koning van mijn eigen kleine wereld zijn!" roept hij uit. Met veel pracht en praal koopt hij het meest luxueuze eiland dat hij kan vinden. Hij is de koning van zijn eigen mini-universum, maar toch voelt hij zich eenzamer dan ooit tevoren.   
            Maar meneer Van Gelder geeft niet op. Hij wil de wereld veroveren! Hij begint een bedrijf dat alles produceert, van tandenborstels tot ruimteraketten. Hij bezit zo ongeveer elk bedrijf dat je je kunt voorstellen. Hij heeft het monopolie op knuffelbeertjes, theezakjes en zelfs op luchtverfrissers. Hij denkt dat hij de wereld in zijn zak heeft, maar al die macht brengt hem geen vreugde. Het enige wat hij nog bezit, is een immens gevoel van leegte.
            Op een dag hoort meneer Van Gelder over een mystieke tempel waar hij het ultieme geluk kan vinden. Hij is vastbesloten om deze tempel te bereiken, want het gerucht gaat dat er een toverdrank is die alle rijkdom kan overtreffen. Hij reist naar de verste uithoeken van de wereld, trotseert gevaarlijke jungles en besneeuwde bergen, en eindelijk vindt hij de tempel.
            Binnenin de tempel wacht hem een kleine, grijze monnik. "Oh grote monnik, geef me alsjeblieft de toverdrank voor het ultieme geluk!" smeekt meneer Van Gelder. De monnik glimlacht en geeft hem een eenvoudige boodschap: "Geluk zit niet in geld en macht, maar in de eenvoudige vreugdes van het leven."
            Meneer Van Gelder keert terug naar huis, zijn jacht naar rijkdom en macht achter zich latend. Hij omhelst zijn familie, maakt wandelingen in het park en geniet van een simpele kop koffie. Hij begint te beseffen dat echte rijkdom niet in geld te vinden is, maar in de kostbaarheid van het alledaagse.             
En zo eindigt het verhaal van meneer Van Gelder, een voormalig geldverslaafde die de zin van het leven heeft ontdekt. Hij verkoopt zijn eilanden en bedrijven en begint een nieuw avontuur: het verspreiden van geluk en vreugde naar anderen. En terwijl hij anderen helpt om het echte geluk te vinden, ontdekt hij eindelijk zijn eigen ware rijkdom: een hart dat gevuld is met lachende gezichten en warme knuffels.

De moraal van het verhaal: Geld maakt niet gelukkig

Nou , mooi melig verhaal hoor , maar geloof ik niks van hoor . Eigen schuld als ie ongelukkig is

Met een paar nullen meer op z’n bankrekening ( voor de komma dan toch ) had het leven van Mr Willy , zeker als kankerlijer, er toch heel anders uitgezien .

Zo’n rijke stinkerd , die zijn gezondheid belangrijk vindt en daar iets aan wil doen , die laat zich alle halve jaren wel eens volledig doorlichten . Zijn z’r veel sneller bij als er iets gebeurt . Zie maar naar het Engels koningshuis , die halen allemaal de honderd , op hun sloffen .
 Ja , en als morgen Koning Charles z’n PSA te hoog is , dan krijgt ie overmorgen een MRI , indien nodig twee dagen later een prostaatbiopsie en , indien nodig , binnen de week frituren ze z’n prostaat , of ze snijden hem weg , of gelijk wat . Probleem opgelost .

Maar Jan Modaal , Mr Willy dus , die kan braaf 7-8 maanden wachten vooraleer ze in actie schieten , ja en dan is het dus te laat . Nou , ‘t voordeel is dat jullie het geluk hebben gehad om Mr Willy te leren kennen . Zonder hem zou kanker.nl toch wat eentoniger zijn .

En als het toch te laat is dan koop je wel wat behandelingen , die wel of niet werken , maar je kan het toch maar proberen .
Vooraleer Lutetium terugbetaald werd , kon je wel naar Duitsland , je op eigen kosten laten behandelen .
En weet je nog , Trump? . Wat kreeg die niet toegediend toen ie Covid had . Allemaal dingen waar het gewone publiek geen recht op had. En helaas heeft dat wél geholpen .
Een of andere experimentele behandeling , ja daar geraak je altijd wel bij ...
En al die stinkend dure alternatieve therapieën , waar je waar je waarschijnlijk geen dag langer mee leeft , maar waar je je levenskwaliteit toch een stuk mee kan opkrikken , ja , proberen maar ...

En als het dan toch allemaal te laat is , wel dan kan je tenminste in stijl doodgaan .
In plaats van,  na een lange zoektocht ergens in een hospice gestopt te worden , laat je gewoon een 5 sterren hotel bedienen als een koning , met 24 u op 24 verzorgingspersoneel , voor jou alleen .

En als je echt heel veel geluk hebt ,dan ben je wel palliatief , maar ben je toch nog best goed , met niet te veel lichamelijke klachten .
Nou , aan je kopzorgen kan je weinig verhelpen , maar voor het overige ga je dan toch leven als God in Frankrijk ?

En als je daar schuldgevoelens over hebt , wel dan geef je maar wat geld aan het goede doel . KWF zal er gelukkig mee zijn .
 
En Mr Willy trekt dan wel graag de wijde wereld in met zijn campertje , maar dat lekker primitieve , dat zou toch vlug afgeschaft zijn .
Een flinke 4x4 camper, waar je op de onmogelijkste plaatsen kon rondcrossen . Met een privé chauffeur , die tegelijk gids en manusje van alles is , dat zou pas vakantie zijn .
D’r zijn een aantal exclusieve ( lees stinkend dure ) reisagentschappen die in zoiets gespecialiseerd zijn .

En je tegenwoordig verkopen ze ook al ruimtereizen .

Dus helemaal op het einde boeken we wel een ticketje enkel , richting hemel .

PS
Dit blog was dus wel geschreven vooraleer koning Charles kanker kreeg