Ah, die bloemenwagens.
Een traditie zo oud als de rimpels op oma's gezicht, teruggaand tot de dagen van grommende oldtimers en stijve hoeden in de vroege 20e eeuw. Het sluitstuk na een jaar van hard werken op het boerenland. De boeren en hun dorpelingen sloegen de handen ineen, hun wagens en boerenkarren werden met bloemen versierd en kwamen overal tevoorschijn, als paddenstoelen na een zomerse regenbui.

In die beginjaren waren dat bescheiden wagens , maar naarmate de jaren verstreken, groeiden ze uit tot ware praalwagens. Als een processie van reusachtige mieren trokken ze door de straten van Wommelgem, als een verleidelijke parade van bloemen en kleuren.

De Grote Bloemenstoet van Wommelgem werd officieel opgericht in 1953, en groeide in korte tijd uit tot de Grand Prix van bloemenpracht, samen met Loenhout en Blankenberge. Een race van creativiteit en extravagantie die zich met de snelheid van een wervelwind een weg baande naar het hart van Wommelgem. Met tienduizenden kwamen de mensen kijken. Vijf rijen dik stonden ze voor het huis van Mr Willy . Die had dus het geluk dat die daar woonden en kon dus 's morgens vroeg stoelen zetten; alzo verzekerd van een plaats op de eerste rij. Je kon de bloemen ruiken zonder je  te verplaatsen.

Die wagens waren niet zomaar wagens; ze waren reusachtige kathedralen van flora, sommige zo groot als een huis. Het kostte een fortuin om deze bloemrijke reuzen te maken, en de sponsors, voornamelijk de welgestelde middenklasse van Wommelgem, haakten een voor een af , als goudzoekers die een uitgeputte mijn verlaten. 1990 was de laatste stoet.

Maar, en hier komt het stukje geschiedenis dat weinigen kennen, Wommelgem had twee bloemenstoeten.:
De Kleine Bloemenstoet, een pareltje dat schitterde in de derde week van september. Deze kleurrijke vertoning werd geboren uit het brein van Maurits De Vadder, bijgenaamd "het Vadderke," de onderpastoor van Wommelgem die populairder was dan een ijsje op een snikhete dag, zelfs bij de schoolgaande jeugd. Mr. Willy heeft hem nog persoonlijk gekend

Na de Grote Bloemenstoet bleef er altijd een enorme berg bloemenafval achter, en het briljante idee van 't Vadderke was om hiermee een tweede stoet te creëren, vol met kleinere wagentjes, gebouwd voor en door kinderen. Het was alsof een groep mieren besloot om hun eigen parade te organiseren met behulp van luciferdoosjes. Enorm populair, Wommelgem telde toen nog talloze grote en kleine verenigingen en die wilden allemaal wel zo'n wagentje bouwen. Gestart in 1961 reden er op het het hoogtepunt  wel 80 van die kleine charmeurs mee. 

Vooral in de beginjaren was het ludieke aangelegenheid, een lachsalvo van onhandigheid. Het maken van zo'n bloemenwagen vereiste niet alleen artistieke flair maar ook technische vaardigheid en een vakmanschap waar de meeste volwassenen jaloers op zouden zijn. Veel van die piepkleine wagens waren gebouwd op kinderwagens of minuscule karretjes, en de hoofdstraat van Wommelgem was toen nog een en al hobbelige kasseien. Die wagentjes werden dan getrokken door kleine ukkies en die hadden hadden geen idee hoe ze de kuilen en bulten moesten ontwijken. Dus die wagentjes stonden te schudden en te hotsen als een botsauto op de kermis.
En aanhoudend verloren die van alles, van bloemen tot volledige onderdelen, en achter elk van die wagentjes liep gewoonlijk een knul met een grote emmer om dat allemaal op te rapen. 
Aan het einde van de rit leken veel van die kleine wagentjes op kale kippen, sommige verloren zelfs een wiel en haalden de finish niet. Maar wie maalde erom? Het was een spektakel van lachen, gieren, en brullen.
Na het stopzetten van de Grote Bloemenstoet kreeg de Kleine Bloemenstoet steeds meer aandacht en technische hulp  en groeide hij uit tot een volwaardige stoet, zij het altijd met kleinere wagens. 

Een jaarlijks familiefeest was het vroeger. Maar nu was het toch al 7-8 jaar geleden dat we de stoet nog eens gezien hadden. Traditioneel zijn we met verlof in september, dus ja ....
Maar dit jaar kwamen de Willies terug van Trois Ponts , juist op tijd om de stoet nog eens te zien. 

Bracht dus heel wat goede herinneringen naar boven.