Mevrouw Willy is allergisch voor kanker, zo allergisch dat zelfs het woord K haar de kriebels geeft. Die prachtige pennenvruchten, die mooie boekjes van meneer Willy? Ze rent er gillend bij vandaan alsof ze achterna gezeten wordt door een zwerm bijen.
"Eén portie kanker in huis is de limiet," zegt ze,
Meneer Willy knikt begripvol; sommige gevechten voer je niet.
Maar er is meer tussen hemel en aarde – of in dit geval, tussen de regels van de meer dan 350 blogs van meneer Willy. Verborgen juweeltjes, vrij van het k-woord, vol verhalen over de goede oude tijd, vakantieblunders, bouwperikelen en straatdrama's. Een schatkist aan verhalen die niets met kanker van doen hebben.
Dus, wat heeft Mr Willy nu gedaan? Hij heeft deze parels verzameld, en gaat ze samen binden in een uniek boekje, speciaal en exclusief gecreëerd voor zijn lieftallige Mevrouw Willy. Een cadeau waarvan hij weet dat het haar hart zal verwarmen en haar ziel zal verblijden.
En de rest van zijn blog avonturen? Die heeft hij zorgvuldig geselecteerd , de minder ter zake doende eruit gefilterd. En hetgeen overblijft, een harde kern van ca 140 blogs, de essensie zeg maar, die heeft hij verzameld een aparte pagina op zijn website , open en toegankelijk voor iedereen die durft te lezen.
www.leven-met-prostaatkanker.be/de-beste-blogs .
En heftige gebeurtenis. Want terwijl hij doorheen zijn eigen blogs bladert is Mr Willy tot een beklemmend inzicht gekomen. Hij, die altijd getracht heeft zijn schrijfsels te doorspekken met humor en lichtvoetigheid , een schild tegen die harde wereld van kanker, ontdekt dat er in zijn verhalen desondanks een heel andere rode draad loopt. Een draad van diepe emoties en echo's van een innerlijke strijd.
Dit inzicht, onthullend en rauw, raakt hem dieper dan gedacht.
Zijn lichtvoetige pen ontsluit in feite een venster naar zijn ziel, opent zijn hart op een manier dat ie niet had verwacht.
Meneer Willy, de schrijver van humor, ontmoet zichzelf , veel kwetsbaarder dan gedacht.
Een nieuwe zelfontdekking en, alhoewel hij nog niet goed weet hoe ie ermee moet dealen, omarmt ie die ervaring toch met open armen.