Zij die trouw de avonturen van Mr Willy via zijn blog volgen zullen zich vast herinneren dat hij ambitieus bezig is met het kweken van een paardenstaart. Ooit zal ie nog eens aan de chemo moeten, meer dan waarschijnlijk is ie dan al z'n haar kwijt en het is zeer de vraag of het nog terugkomt. Vorige keer heeft het drie jaar geduurd en ja, drie jaar da's een eeuwigheid in het leven van een kankerpatiënt.
Enfin, z'n haar groeit, zij het niet zo snel als ie graag zou willen. Aan die kale plek op z'n achterhoofd kan iet uiteraard niks verhelpen, maar voor het overige is er progressie. Nog net niet lang genoeg om bijeen te binden, maar het begint al ergens op te lijken. Zeer tot ergernis van Mevr Willy. " Goh, je bent precies een overjaarse hippie" . Zij zou niets liever doen dan de act van Samson en Delila overdoen en 's nachts stilletjes aan z'n bed de boel komen afknippen.
Maar ja , de laatste wens van een overjarige kankerlijer moet toch gerespecteerd worden, niet ?
Maar nu had ie toch al maanden jeuk aan z'n hoofd. De godganse dag zat ie eraan te krabben. "Eigen schuld", mopperde Mevr Willy , die dat gekrab met lede ogen aankeek. "Wie wil er nou op 70 jarige leeftijd nog een paardenstaart laten groeien. Je huid is daar gewoon te oud voor. Ga toch eens naar de kapper"
Niks kapper voor Mr Willy, maar uiteindelijk maakte hij dan toch maar een afspraak bij de dermatoloog. En dat is pas echt ellende, want daar heb je een wachtlijst van vier tot vijf maanden. Gelukkig heeft die elke week een halve dag open spreekuur. Je moet dan wel om zeven uur 's morgens inloggen op de website, en de eerste vijftien gelukkigen krijgen een afspraak. Alleen is alles gewoonlijk volgeboekt om één minuut over zeven, maar Mr Willy, gewiekst als hij is, logt tegenwoordig al om tien voor zeven in, doorloopt het hele inlogproces en ververst dan elke paar seconden de pagina. En ja hoor, hij was erbij.
Nou, bij die huidarts was het snel gepiept. Een zalfje en klaar. Maar dan keek die eens vragend naar Mr Willy's groeiende haardos, waarna ie dadelijk de hele uitleg kreeg. Mr Willy, die voor z'n volgende chemo toch nog wel eens een paardenstaart wou hebben. Nou, dat vond die man wel leuk en daarom had hij nog een speciale shampoo voorgeschreven om Mr Willy's haardos een boost te geven.
En dat is ie dan ook bij de apotheek gaan halen.
Maar gvd 150€ voor een flaconnetje shampoo, hoe moet ie dát in hemelsnaam aan Mevr Willy uitleggen ?
En nou zit ie dus pas écht in z'n haar te krabben
In een dorpje, klein en fijn,
woonde Mr Willy, met een wens zo rein.
Hij wou een paardenstaart, lang en trots,
voordat chemo zijn krullenbos verknotst.
De klok die tikt, de tijd vliegt voorbij,
met kanker geplaagd, maar toch voelt hij zich vrij.
Want Mr Willy, die dat alles dapper doorstaat,
bereidt zich voor op een kalend hoofd, heel kwaad.
De chemo komt snel, zijn lokken gaan kwijt,
maar eerst nog die staart, dat heeft hij beslecht.
Bij de dermatoloog haalde hij, zonder spijt,
een middel dat groei belooft, peperduur maar echt.
Dus groei, lieve haartjes, groei snel en word sterk,
Mr Willy wacht geduldig, zijn droom zo dichtbij.
Hij ziet het al voor zich, zijn meesterwerk,
een staart zo grandioos, maakt alle vrouwen blij!
En al komt de dag, dat hij zijn haren verliest,
zijn staart in gedachten, blijft hij fier.
Want Mr Willy, voor niets bevreesd,
leeft met een glimlach, en dat vieren we hier!
Zo leert Mr Willy ons, met een knipoog en een lach,
Geniet van je wensen, elke dag.
Want dromen, hoe gek of ongewoon,
brengen vreugde, zelfs als ze staan als een icoon.