De laatste PSA-test, 10 dagen geleden was dus ingeslagen als een bom: een spectaculaire stijging, totaal onverwacht. Genoeg om Mr Willy een hartverzakking te bezorgen.
Mevr Willy luidde de noodklok. De eindejaarsfeesten werden op een zijspoor gezet, een voorlopige checklist voor de begrafenisondernemer lag al op tafel, en ze had een to-do lijst samengesteld die langer was dan het verlanglijstje van de kleinkinderen voor Sinterklaas. Pfff.....
En gisteren stond de afspraak bij de oncoloog op de agenda. Dat was een oude bekende: vier jaar geleden had die hem begeleid bij zijn eerste schuchtere stappen in het land van de chemo. Een zeer vriendelijke man, een uitstervend ras: een van de weinigen, naast zijn uroloog, die hij te pas en te onpas per mail kon lastigvallen over van alles en nog wat.
Maar nu had Mr Willy gisterochtend toch ook nog snel even bloed laten prikken, je weet maar nooit, en wat bleek: zijn waarden waren gedaald! Nauwelijks hoger dan drie maanden geleden. Blijkbaar had iemand in het lab een meet- of typfoutje gemaakt. Een komma op de verkeerde plaats, misschien een vlekje op het scherm.
En dat gaf het gesprek een heel andere dimensie: in plaats van te bespreken hoe de boel nog wat gerekt kon worden, hebben we gewoon wat zitten koffiekletsen. De hoop was dat die man misschien zicht had op komende nieuwe ontwikkelingen, waar Mr Willy nog nut van zou kunnen hebben, maar er ligt momenteel zo niks in het verschiet. De laatste jaren evolueerde het, voor prostaatkanker althans, veel te traag, vond hij.
Nou, dat vindt Mr Willy dus ook.
Maar het kan de pret niet drukken.
De begrafenisondernemer kan weer rustig achteroverleunen; de to-do lijst die Mevr Willy had opgesteld, ligt te vergaan in de prullenbak. De dozen met kerstversiering zijn afgestoft en van zolder gehaald en de eindejaarsplannen zijn nieuw leven ingeblazen.
Na een woeste storm is er aan de hemel een stralende regenboog verschenen is. Zo voelt het toch aan.
Want een stijging van 0,16 naar 0,17 over drie maanden daar is best mee te leven ; het betekent dat de kanker nog steeds als een kabbelend beekje voortvloeit.
Maar goh, Mr Willy's vertrouwen in de medische wereld is al wankel, en als dan zelfs een lab rapport vol fouten staat......