Poepen was vroeger een vrij onsmakelijk woord; in Nederland toch, in Vlaanderen heeft het een heel andere betekenis, maar daarover een andere keer.
Mensen hebben er door de jaren heen dan ook allerlei eufemistische synoniemen voor verzonnen : ze gaan een grote boodschap doen, of maken een sanitaire stop, of ze bezoeken het kleinste kamertje, enz ; uiteraard ook een hele reeks explicietere omschrijvingen , maar veiligheidshalve gaan we die hier maar niet publiceren. Je weet maar nooit wie er meeleest.
Maar er zijn ook mensen die niet terugdeinzen voor het onderwerp en het juist met humor en creativiteit benaderen.
Van Kooten en de Bie waren duidelijk vooruitstrevend, want reeds in de jaren '70 deden zij veelvuldig aan internationale poepwedstrijden mee. En letterpoepen was hun specialiteit! De "I" en "X" waren een makkie. Maar een mooie "0" leggen was dan weer hele andere koek.
Je mag dan wel geen problemen hebben met je stoelgang. Maar daar is nu ook al een oplossing voor : een heuse poepbank. Dokters bestellen een hoopje gezonde bruine prut dat ze in je achterste spuiten - fecale microbiota transplantatie noemen ze dat - en na enige tijd - hopla - draai je weer een lekkere, gezonde dampende keutel! Alleen hangt er soms een wel een fabriekslabeltje aan . Nou, maar als je dat niet wil kan je ze ook in pilvorm nemen. En die pillen die noemen, hoe raadt je het: poeppillen.
En wist je dat in sommige peperdure parfums poep is verwerkt? Amber ( = walvispoep , noot van Mr Willy) wordt verwerkt in het Dior-parfum Ambre Nuit (227 euro voor een flesje van 10 cl)
Dus poep is dus allang niet meer vies. Babypoep is dat trouwens nooit geweest. Ze hebben er iedere dag pampers van vol. En op menig babykransje is het een hot item. Ja, Bertje heeft weer mooi gepoept. Ruikt goed, ziet er gezond uit - mamma wrijft zich in de handen.
En waarschijnlijk zullen er wel heel wat kleine kunstenaars geweest zijn die een schilderij met poep hebben geschilderd of daar tenminste hun bruine verf mee heeft aangemaakt. Het schijnt trouwens dat ook Mr Willy vroeger al hele interessante schilderijen maakte op het behang.
En je vindt het ook in de kleding. Een tijdje geleden waren de zogenaamde drollenvangers (poepbroeken voor dames) erg in. Nou vindt Mr Willy zo'n lege aardappelzak hangend aan je billen toch maar niks. Neen, dan toch liever wat strakker.
Maar zo zo is de cirkel rond; wat eens taboe was, is nu onderwerp van gesprek, innovatie, geneeskunde en zelfs mode. In de wereld van Mr Willy en de zijnen is poepen getransformeerd van een simpel biologisch proces tot een fascinatie die de grenzen van cultuur, gezondheid en zelfs kunst overschrijdt.
En Mr Willy zelf?
Wel, das een bospoeper, tenminste toch als ie met z'n campertje de Nederlandse natuurparken onveilig maakt....