"Hé Willy, wat heb jij daar nou?"
                                   "Ik heb hier iets heel bijzonders. Iets waar de wereld al lang op zit te wachten."

"Ongelooflijk, vertel ons snel wat het is ..."
                                   "Ik heb hier een wit vierkant materiaal en een stokje.
                                     Je zal wel afvragen, wat is dat nu weer."

"Ja Willy, laat ons niet langer in spanning."
                                    "Als ik met het stokje over het witte materiaal beweeg dan verkleurt het op de plek waar ik met het stokje over ben gegaan."

"Ongelooflijk..."
                                  "Ja, maar dat is nog niet alles. Als ik met het stokje, dat trouwens een PEN heet, een letter, zoals je die normaal op het beeldscherm  van je PC ziet, op het materiaal teken..."

"Ongelooflijk, ik begin het te snappen... Dus als je meerdere letters neerzet, kan je gewoon lezen zonder dat je een beeldscherm nodig hebt."
                                   "Inderdaad, jij snapt het. Als dat geen geweldige ontdekking is. Het materiaal heet overigens PAPIER."

"Ongelooflijk, en je hebt helemaal geen stroom nodig, Willy "
                                  "Nee, geweldig he, er zit zelfs geen batterij of accu in."

"Nou, nou, nou zeg. Onvoorstelbaar. Ha Willy, je klapt het dicht. Dat kan mijn notebook ook."
                                    "Nee, dit is anders, je kan het zo vaak vouwen als je wilt, tot het jouw gewenste afmeting heeft."

"Goh ja ,Willy ,  je gaat maar door en het wordt kleiner en kleiner."
                                    "Ja, kijk , nu past het zelfs in mijn portefeuille."

"Ongelooflijk, dus ik kan het altijd bij me dragen. Kom eens Willy, mag ik het eens vasthouden."
                                      "Maar natuurlijk, ga je gang."

"Maar dit is ongelooflijk, het weegt bijna niets."
                                       "Dat klopt, het weegt 100 maal lichter dan de kleinst verkrijgbare notebook.
                                         Dat komt natuurlijk, omdat er geen accu in zit."

"Geen accu. 100 maal lichter. Ongelooflijk, ik droom."
                                         "Nee, nee, je droomt niet, knijp je maar flink in je arm. Kijk ik vouw het weer uit en..."

"Maar Willy, wat doe je nu? Nee, dat kan niet, je scheurt het papier doormidden."
                                               "Dit materiaal is zo geweldig. Kijk, ik houd de helften tegen elkaar aan en je kan het gewoon lezen."

"Ongelooflijk, dat moet je met een diskette niet proberen, ha, ha, ha."
 "Maar wat doe je nu? Nee, niet doen, niet doen! Je gaat er zomaar op staan springen. Ongelooflijk, en je kan het nog steeds lezen!"
"Stel je voor zeg, als je zo op je monitor zou gaan staan springen."

"Ongelooflijk, wat een ontdekking! Zeg Willy ,  hoe lang kan je papier eigenlijk bewaren?"
                                           "Nou, veel langer dan een diskette of harde schijf waarvan de magnetische gevoeligheid op den duur verdwijnt."

"Ongelooflijk, wat een geweldige ontdekking."
                                           "Maar dat is nog niet alles!"

"Nee?"
                                          "Je kan het overal mee naar toe nemen, je kan het gebruiken bij hoge en bij lage temperaturen. En als je het niet meer nodig hebt, kan je altijd nog je neus erin snuiten of op de WC..., begrijpt wel wat ik bedoel."

"Ja Willy, ongelooflijk... 

Zeg Willy, maar dat zou kunnen betekenen dat we op een dag helemaal geen beeldschermen, computers en notebook meer nodig hebben."

                                                "Inderdaad, is het niet ongelooooooflijk.
                                             
                                                   Wat een geweldige ontdekking.!!!!!!!"