Zangeres, songwriter, actrice, TV presentatrice inspiretional speaker, en dichteres.
 

'Cel Voor Cel' is door Kizzy geschreven als eerbetoon aan hen die lijden onder de gevolgen van kanker.

Ze schreef het toen ze werd uitgenodigd om op te treden tijdens een  benefietevenement Alpe d'HuZes .
Ben er dus zeker van dat een aantal lotgenoten haar wel zullen kennen 

Prachtig gedicht , dat ik zeker wil delen 

Ik zit in de cel, de gevangenis onder mijn huid
Jij zit tussen mijn cellen, langzaam ga ik achteruit
Vals beschuldigd opgesloten, ik kreeg levenslang
Maar ik heb mijn bondgenoten, en ik ben niet bang

Ik doe aan "positive thinking" - ik ben het symbool van moed
My friends keep liking, sharing, linking... blijkt dat ik ze inspireer
Als ze vragen hoe het met me gaat, dan zeg ik altijd "goed"
Medelijden is iets dat ik haat, dus hier altijd mooi weer

Maar 's nachts lig ik vaak wakker
Terwijl ik de dagen tel
Wordt jij sterker en ik zwakker
Spier voor spier, cel voor cel

Als opgeven geen optie is, is er ook geen excuus
Voor de vrouw onder de wasbak, voor de baby aan het infuus
Voor het kind dat nooit meer oud wordt, voor een onmogelijk besluit
Voor de man die te lang heeft gewacht, en voor de kale bruid

Ik ben zo moe van het moe-zijn, moe van dat begripvol geknik
Moe, want de enige die echt weet wat ik meemaak, dat ben ik
Moe van het goed bedoeld gefluister, en dat stiekeme gestaar
Moe van het tasten in het duister, moe van kussens vol met haar

Maar denk maar niet dat je al hebt gewonnen
Jij woekerweefsel, stom gezwel
Mijn verzet is nog maar net begonnen
Oog om oog... cel voor cel

Eerst deed je helemaal geen pijn, jij klier tussen mijn klieren
Maar dat was amper schijn, je kaapt mijn prostaat, borsten, nieren...
Als een doldriftig beest neem je mijn weerstand naar de sloop
Een schim met heldere geest, al wat ik overhoud is hoop

Maar alleen ben ik niet, want er wordt voor mij gestreden
Met elke donatie, elk benefiet, elke ontdekking, iedere test
Onderzoekers streven tot je echt maar een vloek bent uit het verleden
Van de aardkloot bent verdreven, en tot je zult verdwijnen als de pest

Van fase één tot fase vier
Kaarslicht biedt uitzicht op herstel
De deur naar heling op een kier
Proef na proef, cel voor cel

Ik ben ontzettend kwaad en jij, jij bent kwaadaardig
Het leven is zo mooi, en hard, en onrechtvaardig
En ik heb mijn vrienden vergeven, die waar ik niets meer van hoor
Ik richt me nu op overleven, en met mijn geliefden vecht ik door

Ik zal fietsen over bergen, al bezwijk ik van de dorst
Ik zal zwemmen naar de finish, rennen voor die laatste borst
Als ik val, sta ik weer op, al moet ik kruipen aan het eind
Want ik kom steeds een stapje dichter bij de dag dat jij verdwijnt

Ik kan niet wachten tot je oprot
Maar, we krijgen je nog wel
Wacht maar... we maken je kapot
Stap voor stap, cel voor cel