Toen Mr. Willy 13 jaar geleden naar zijn landgoed in het pittoreske Wommelgem verhuisde, was een van de eerste zaken die hij moest regelen het vinden van een nieuwe huisarts. Helaas waren die toen al zeldzamer dan een sneeuwvlok in de zomer. Uiteindelijk vond hij toch een arts, en nog wel op loopafstand! Een zeer aimabele man, een echte spraakwaterval. Je kon uren met hem keuvelen over het weer, voetbal, en het beste frietkot in de buurt. Het enige minpunt was dat zodra je over je eigen gezondheid begon, hij op zijn horloge keek alsof hij een trein moest halen. Nu, Mr. Willy was een taaie; hij had nog nooit van Harry gehoord, en buiten zijn driemaandelijkse voorschrift voor bloeddrukpillen had hij geen dokter nodig, dus dat was niet echt een probleem.

Maar toen kwam het coronamonster, en huisartsen verdwenen sneller dan snoepjes in een kleuterschool. De ene na de andere gaf de pijp aan Maarten, en degenen die overbleven waren zo overwerkt dat ze hun voor- niet meer van hun achterkant konden onderscheiden. Mr. Willy's eigen huisarts was een schim van zichzelf geworden. Als je na een eeuwigheid wachten eindelijk een afspraak had, werd hij overspoeld met telefoontjes van patiënten die net als jij op zoek waren naar een doktersbezoek. Vijf minuten van zijn tijd was als het winnen van de jackpot!

Ja, en toen kwam Harry eraan, waardoor Mr. Willy zich realiseerde dat hij vroeg of laat een dokter nodig zou hebben die meer dan vijf minuten tijd kon vrijmaken. Maar een andere dokter vinden in Wommelgem was als het zoeken naar een naald in een hooiberg. Vanwege het extreme tekort aan artsen was er overal een patiëntenstop. En elke dokter had zijn strikt afgebakend werkterrein.

Tot op een dag het wonder gebeurde! De gemeente Wommelgem, die normaal gesproken op Mr. Willy zoveel indruk maakte als een natte krant, had eindelijk iets nuttigs gedaan. Ze hadden een gloednieuwe artsenpraktijk geopend, door hen gesubsidieerd, compleet met twee dokters, een psycholoog, een bewegingsexpert, en de belofte van meer.

Vorige week was Mr. Willy daarheen gegaan, gewoon voor een kennismaking, eens polshoogte te nemen.

En daar, in die nieuwe praktijk, vond hij eindelijk wat hij zocht: een huisarts die echt luisterde. Hij kon er zijn hele verhaal kwijt. Het was liefde op het eerste gezicht.

Nou, dat is mooi. Want wat Harry ook in de toekomst zal brengen, waarschijnlijk niet veel goeds, zal hij zich toch gesteund voelen door een huisarts met empathie. Een hele geruststelling.