Mr Willy had het gezworen op z'n Belgenhartje, nooit gaat ie naar Benidorm, NOOIT!!!

Maar zeg nooit nooit. Een eed haalt je altijd in en loopt je dan omver.
En zo waren ze op een van hun reizen in Spanje terug huiswaarts gekeerd langs de Oostkust,  de Costa's. Zo rond eind oktober, nog stralend warm  weer.
En ja, ineens vonden ze zichzelf terug, wandelend op de boulevards van Benidorm.

En toen kreeg ie het eigenlijk pas écht door. Benidorm is geen vakantieplaats, nee het is een overwinteringsoord voor Belgen en Nederlanders, bij voorkeur van de derde of de vierde leeftijd.. Spaans wordt daar niet gesproken. In de straten gonst het van woorden als leuk, enig, gezellig, nou zeg , tjonge tjonge, jeetje, enz , enz .
En je vindt er een Belgische keurslager, meer frituren dan bij hem in Wommelgem, en bakker Swart heeft hier ook de nodige concurrentie. En in de Carrefour liggen de kratten Heineken , Stella en Jupiler torenhoog opgestapeld. En ben je daarmee niet tevreden, dan ga je maar naar Las Jarras Benidorm of een andere Belgische taverne. Een assortiment aan bieren, waar een rasechte Belgische cafébaas jaloers op zou zijn.
En op elke hoek van de straat vindt je wel een zorgwinkel, met een assortiment om u tegen te zeggen. Een ouwe knar met mobiliteitsproblemen  waant zich in de zevende hemel, die vindt hier letterlijk alles, van een gewone rollator tot scootmobiels van 4.000€.

Nou, 't was eigenlijk wel best leuk. En al die wolkenkrabbers, dat had toch wel een bepaalde charme.
En er was sfeer. Op 't strand een karaoke, met zang en dans. Massa's volk.
Dus eigenlijk is ie wel blij dat ie d'r geweest is. Dan kan ie erover meepraten.

Maar de Willy's zoeken stilte en rust. En dan ben je hier wel op de verkeerde plaats. 
Dus na een halve dag zijn we dan maar doorgereden.

En zie, nauwelijks 10 km verder hadden we toch weer een stukje Costa gevonden , waar we moederziel alleen op het strand zaten.

 Da's pas vakantie.....