Met huisartsen moet je voorzichtig zijn. Je hele privacy gooien ze te grabbel.
En met wat geluk komt dat alleen in je medisch dossier en dat leest toch geen kat.
Maar als je een beetje VIP bent, dan loop je wel kans dat je huisarts later, bij wijze van bijverdienste memoires gaat schrijven, en ja......
Dr Li was zo iemand. Die was de lijfarts van Mao Tse-Tung
Dr. Li Zhisui (Peking, 1919 - Carol Stream, Illinois, 13 februari 1995)
Nadat hij naar de Verenigde Staten was uitgeweken, schreef hij een biografie over Mao Zedong met als titel Het privé-leven van Mao. Onthuld door zijn lijfarts Li Zhisui. Dit boek veroorzaakte heel wat commotie en was zelfs verboden in China. Het bood niet alleen inzicht in het privé-leven van Mao maar biedt ook inzicht in de psychologische achtergrond van zijn beleid alsmede de intriges en machinaties binnen de Chinese Communistische Partij en de vreselijke gevolgen ervan. Volgens Li zou Mao zich onder andere niets hebben aangetrokken van de problemen en hongersnood in China en was hij primair gefocust op machtsbehoud en erkenning van zijn onfeilbaarheid. Bovendien zou hij zeer onhygiënisch leven. Zo zouden Mao's tanden bedekt zijn met een groenige film, en droop er etter naar buiten wanneer Li Mao's tandvlees aanraakte. Verder zou hij zich nooit wassen. Toen Li hem aanraadde toch een bad te nemen, verklaarde Mao "zich te wassen in de lichamen van vrouwen". Toen deze 'wasbeurten' hem uiteindelijk een geslachtsziekte opleverden weigerde Mao behandeling, want "hij had er immers zelf geen last van".
( bron : Wikipedia)
Voor zo'n lijfarts blijft dus weinig verborgen. En die willen alles weten. Niet alleen van je hart en je longen en je nieren, maar die willen ook graag uitvissen wat je met enkele andere organen doet.
Dokter Li vertelt daar uitvoerig over. En nu is het lang geleden dat Mr Willy dat boek gelezen heeft maar een paar dingen herinnert ie zich nog wel. Want die Mao Tse-Tung, die kende misschien Abraham wel niet persoonlijk, maar hij wist wel waar hij de mosterd haalde.
Vooral in zijn oude dag. Van prostaatkanker had die nog nooit gehoord. En nu zijn er in ons Belgisch Koningshuis ook wel een paar exemplaren die al eens ijverig naast het potje plassen, maar das niks in in vergelijking met Mao.
Want die Mao, die was dus wel drie keer gehuwd, maar had daarnaast nog een mooie hobby, waar die vrouwen heel ongelukkig om waren.
In plaats van postzegels te verzamelen, of haiku's te maken, of lotusbloemen te kweken, danste de vrolijke dikkerd graag met jonge meisjes.
Dat hadden die vrouwen niet graag, schrijft dokter Li, vooral omdat hij zich ook nooit waste, en soms dagenlang na zo’n stoeipartij in bed bleef liggen, terwijl er een half miljoen Chinezen buiten op het plein van de Grote Vrede stonden te wachten om een glimp op te vangen van de Grote Roerganger.
En intussen lag Mao dus lui in het balkon. oefende hij daoïstische seksuele technieken uit met kirrende boerenmeisjes. Want Mao bleef tot op het einde van zijn dagen een eenvoudige plattelandsjongen, die hield van de gezonde boerenbuitenlucht
Nou, voor diegenen die iets meer over die technieken willen weten,
https://www.dantian.eu/taoistische-sekstechnieken-voor-de-man/
Helaas kan Mr Willy, als arme ouwe erectieloze impotente prostaatkankerlijer met die technieken niks meer aanvangen, maar d'r zijn misschien anderen, vandaar de link
En tussendoor vond Mao nog even de tijd om het Rode boekje te schrijven.
Maar ja, dat doen intussen alle politici, zo tussendoor even een boekje schrijven. De meeste schrijven er zelfs twee of drie
Maar die hebben waarschijnlijk meer tijd. En die Belgische politici houden er geen ingewikkelde daoïstische technieken op na.
Alhoewel , je weet maar nooit