OUDERWETS
En daar zit Mr Willy weer, verzonken in gedachten, omgeven door de avondlijke stilte. Zoals zo vaak, staart hij met een mengeling van verbijstering en melancholie naar de moderne wereld, die voor hem zo verwarrend en vluchtig lijkt. Hij verlangt terug naar die goede oude tijd, toen het leven zoveel eenvoudiger en overzichtelijker was, en gevestigde waarden nog diep geworteld en betekenisvol waren. Hij denkt aan de tijd toen een huwelijk nog een heilige belofte was, een verbintenis tussen man en vrouw, die echt iets voorstelde, doordrenkt met eer en toewijding.
Maar tegenwoordig?
Stel je zo'n praatshow voor op TV. Die gaat dan gewoonlijk over de meest bizarre figuren. Zeldzame exemplaren met afwijkend gedrag, zoals hetero's bv.
De hoofdpersoon is dan een verlegen ventje dat er wat bedremmeld bij zit, en die dan vertelt dan over zijn geaardheid. Die is te wijten is aan zijn opvoeding. Zijn ouders waren ook al zo. En de presentatrice, die begripvol knikt maar toch huivert als het stuk verdriet bekent dat hij niet alleen hetero is, maar bovendien ook nog monogaam. En bij deze pijnlijke bekentenis gaat er een golf van afgrijzen door de zaal. En dan is er natuurlijk ook nog een sociologe aanwezig die haar commentaar geeft. Zij zegt dat dit verschijnsel gelukkig niet veel meer voorkomt, maar dat het ons anderzijds ook niet moet verbazen, want in vroeger tijden was dit afwijkende gedrag normaal en de regel. Maar gelukkig is er dertig, veertig jaar geleden een drastische kentering gekomen en tegen het einde van deze eeuw voorziet zij dat deze minderheidsgroep zo goed als uitgestorven zal zijn.
In de studio zit ook een bewust ongehuwde moeder (BOM), die de kleine, vernepen viezerik nauwelijks een blik gunt, maar toch zegt dat ze er een minimum aan begrip voor kan opbrengen, dat we tolerant moeten zijn. Een ouderwets aandoende grootvader, die met heimwee terugdenkt aan de tijd dat er nog 'gezinnen' waren, wordt luid lachend weggehoond.
Nou, als dat te zware kost is, kun je altijd nog naar een muziekprogramma of iets dergelijks luisteren. In het panel zit dan vaak wel een kleurrijke mix van mensen, waaronder een vrolijke transgender, een flamboyante homo of een excentrieke travestiet. En de presentator is iemand die je met een knipoog het voordeel van de twijfel geeft. Misschien weet hij het zelf niet helemaal, en noemt zich dan non-binair. Zoals die levendige knul die laatst het songfestival heeft gewonnen. Pfff.
En zo mijmert Mr Willy maar door, verloren in zijn gedachten over een wereld die voor hem steeds vreemder en ingewikkelder wordt. Hij denkt aan de dagen van weleer, toen alles in zijn ogen simpeler en veel meer gestructureerd was. Nu lijkt de wereld vol onverwachte wendingen en kleurrijke karakters die hij maar moeilijk kan plaatsen.
Steeds vreemder… maar toch ook ergens fascinerend in zijn diversiteit.