Weersvoorspellingen zijn als een dobbelsteen in de handen van een gokverslaafde – je weet nooit wat je krijgt. De ene dag schreeuwt de weerman "regen, regen!" maar als je dan naar buiten kijkt, zie je een stralende zon die net zo betrouwbaar is als een gesmolten ijsje op een hete zomerdag. Vandaag was zo'n dag. Regen voorspeld, maar wat kregen we? Zonneschijn alsof het midden in de Sahara was. Je begint voor minder te twijfelen.
En nou hadden we toch onze zinnen gezet op twee weken zonneschijn zonder regen. Maar met de weersverwachtingen de laatste weken leek dat net zo waarschijnlijk als een sneeuwstorm in juli.
Maar nu geeft de weerman toch een sprankje hoop: tot donderdag zou het mooi weer blijven. En wat doen de Willy's met dat nieuws? Juist, ze pakken hun campertje en gaan op pad.Met de energie van een puppy die zijn eerste bot ziet werd het campertje gepoetst - nou ja, over dat poetsen van Mr Willy heeft Mevr Willy zware twijfels, maar kom - en gepakt met de precisie van een chirurg.
Belgisch Limburg, here we come ! Niet te ver van huis, maar ver genoeg om de sleur van alledag even achter ons te laten.
En terwijl we ons voorbereiden op ons vertrek, is de lucht gevuld met een mengeling van opwinding en verwachtingsvolle spanning. Plannen worden gesmeed als geheime recepten: kleine stadjes verkennen, rustige bospaadjes bewandelen en vooral genieten van het onbekende.
Dus, met hun geliefde campertje dat meer verhalen kan vertellen dan een oude zeeman, zetten de Willy's morgen koers naar het groene hart van Belgisch Limburg.
En voor degenen die op het puntje van hun stoel zitten te wachten op het volgende blog : jullie geduld wordt nog even op de proef gesteld tot halverwege volgende week.
Doei!!!!