Struisvogelen moet je doen, en zeker als je op verlof bent. Gewoon ongeremd genieten.
Nou, 100% lukt dat wel niet, je sleept uiteindelijk nog wel een halve hutkoffer mee met kankermedicatie, maar voor het overige ging dat best goed.
De weergoden hielpen wel mee, en we vonden leuke stille slaapplaatsjes, en zelfs in dat drukke Limburg konden we nog moederziel alleen wandelen, lekker fris onder de bomen.
Prachtig, gewoon genieten.
Tot we ergens in een klein kapelletje terecht kwamen: de kapel van het heilig graf. Wie daar weeral begraven was weet Mr Willy niet meer, een of andere pastoor met meer ronkende titels achter zijn naam dan dat er haren op het hoofd van Mr Willy staan.
Nou, da's van geen belang. Wat ik wou zeggen,dan ligt daar ook zo,' boek waar je wat commentaar kan in schrijven, of een wens of zoiets. En dan blader je daarin en dan lees je dit.
Nou, dan ben je toch weer een paar uurtjes stil.
Struisvogelen, pffff