En nou hadden we ons toch nog een paar dagen vakantie gegund.
En daar gebeuren genoeg dingen die het vertellen waard zijn. Alleen, bloggen vanaf een mobieltje is écht geen pretje, toch niet voor Mr Willy. Appjes versturen, dat gaat nog wel, maar al die andere fratsen? Nee hoor, Mr Willy en mobieltjes zullen nooit dikke vrienden worden.
Maar goed, waar waren we naar toe? Naar de Kalmthoutse Heide. Zo kort bij huis en nog nooit geweest. Een regelrechte schande. Nou, dat is nu dus rechtgezet. Altijd gedacht dat het daar alleen maar heide en struiken waren, maar, zeker aan de Nederlandse zijde , was er veel meer bos dan ie gedacht had. D'r waren stukken bij dat ie zich in de Belgische Ardennen waande.
En dan was ie vooral nieuwsgierig naar een mede-blogger die daar in de buurt woont en die zulke spannende blogs kon schrijven over stoma's en krokodillen en zo. Die was zeker ook een bezoekje waard.
En na die bijzondere ontmoeting ging de tocht verder naar het NP de Biesbosch. Eerlijk? Dat viel tegen. Half, neen heel Dordrecht leek daar op vakantie te zitten. Overal mensen. Je kon er op de koppen lopen. Nou, na wat speurwerk hadden we ergens aan de achterkant , ver weg van de hoofdingang, toch nog een rustig plekje gevonden voor een heerlijke wandeling. Stilte en natuur, precies wat we nodig hadden
En laten we de kringwinkels niet vergeten. Want zonder zonder gesnuffel naar tweedehandse schatten is een verlof geen echt verlof voor Mevr Willy.
Niks spectaculairs dus, gewoon een paar leuke en ontspannende dagen en nu zijn we terug, helemaal opgeladen en uitgerust, klaar voor de dagelijkse schrijfsels en nachtelijke mijmeringen
Doei