Mr Willy is dus hopeloos ouderwets. Laatst heeft ie dat nog eens mogen ervaren. Zo was er een tijdje geleden een weekend waarop zoon- en schoondochterlief besloten om een welverdiend uitje te maken. Een lang weekend vol romantiek, zonder de constante stroom van kinderstemmetjes. En wie mogen er dan opdraven om de honneurs waar te nemen? Juist, oma en opa, bij hen beter bekend als Noni en Daddy
Een heel ander leven voor de Willy's. En tussen alle andere dingen betekent dat ook gedeelde badkamertijd. Mr. Willy moet dan de badkamer delen met een paar kleinkinderen, die thuis nooit geleerd hebben wat het betekent om op een deur te kloppen. Een beetje vervelend op momenten van, laten we zeggen, intieme zelfzorg.
Zo ook deze keer, toen ze hem betrapten op een voor hen totaal onbekende handeling. Daar stond ie, vol enthousiasme en met een bijna artistieke toewijding, zijn gezicht in te zepen met een dikke laag schuim. Want ja, zoals gezegd, Mr Willy is nog wat ouderwets en, voor die ene enkele keer dat ie zich moet scheren, gebruikt ie nog een krabbertje. Geen high-tech ding voor hem, nee, puur vakmanschap.
En daar sta je dan, als Daddy met je gezicht vol ‘slagroom’, terwijl twee paar ogen je met een mengeling van verwondering en ongeloof aankijken.
“Daddy, wat doe je nou ?” vraagt de jongste met een blik die ergens tussen verwarring en afgrijzen in hangt.
In al mijn eerlijkheid – want wat heb je anders nog over op mijn leeftijd – vertel ik hen dat ik me aan het inzepen ben om me vervolgens te scheren.
Hun gezichten worden nog vreemder. Voor het eerst in hun jonge leventjes ontmoeten ze een levend relikwie uit de Middeleeuwen. Eindelijk zien ze een echte Vlaamse primitief in actie. Jammer genoeg niet in zijn natuurlijke habitat, maar je kunt niet alles hebben.
Hun vader scheert zich met zo’n elektrisch zoemend apparaat, leggen ze uit. Voor hen is Daddy's scheerritueel even onbegrijpelijk als het idee van een televisie zonder afstandsbediening.
Ik houd mijn schuimende scheerborstel richting hun neuzen, een onschuldige uitnodiging om het eens van dichtbij te bekijken. Ze deinzen terug alsof ik hen een artefact uit een lang vervlogen tijdperk voorschotel, iets dat misschien wel besmet is met ouderwetsheid.
Maar dan komt kleinzoon, acht jaar oud en altijd op zoek naar avontuur, dichterbij. Hij is nieuwsgierig. Zijn ogen glinsteren met een mix van durf en fascinatie. “Mag ik ook eens proberen, Daddy?” vraagt hij, zijn stem trilt van opwinding.
Even aarzel ik, maar ik zie in zijn ogen dat dit een moment is dat hij zich nog lang zal herinneren. Dus waarom niet? Ik knik instemmend en neem de tijd om hem voorzichtig te instrueren. Eerst het inschuimen, dan de techniek van het scheren zelf, altijd met de haarrichting mee. In zijn geval is het gewoon een beetje dons, maar dat doet geen afbreuk aan de pret. Zijn hand trilt een beetje, maar zijn greep is vastberaden. Voorzichtig glijdt het mesje over zijn wang, en een straaltje water schuift het schuim weg, als de golfslag over een pas aangeharkt strand.
Als hij klaar is, kijkt hij op met een stralend gezicht. In zijn ogen is hij net een stap dichter bij de volwassenheid gekomen. Voor hem is dit geen gewone zondag meer, maar een initiatie, een overgang van kind naar een beetje meer volwassen zijn.
Apetrots kijkt hij in de spiegel, naar het resultaat van zijn inspanning. Intussen was Mevr Willy binnengekomen, zich afvragend wat daar in de badkamer allemaal aan de hand was. “Kijk, Noni! Ik heb me geschoren, net als Daddy!” roept hij, met een stem die een mengeling van triomf en vreugde verraadt. En ja hoor, zijn glimlach is nog breder dan de mijne.
En zo eindigde een ogenschijnlijk gewone ochtend in de badkamer met een ritueel dat voor altijd in het geheugen van een kleine jongen gegrift staat. En terwijl ik de rommel opruim, zie ik hoe hij met zijn nieuwe schat – mijn oude scheerborstel – trots weg marcheert , alsof hij net een kostbaar familiestuk heeft geërfd.
En nu hoop ik maar dat hij niet op het idee komt om de borstel te gebruiken om zijn knuffel te scheren... Of erger nog, zijn zuster...