POEZIE

DE TAAL VAN MIJN ZIEL

En weer zit Mr Willy aan zijn vertrouwde houten bureel, een plaats die hij al jaren kent. Een eenvoudige plek, maar met voor hem een magische toets. Daar, achter zijn scherm, is de plaats waar hij zijn diepste gedachten de vrije loop laat, waar alleen de taal van zijn hart toegang heeft, waar zijn vingers de toetsen beroeren in een ritme dat alleen hij kan begrijpen.

Lees meer »

Mr WILLY

En daar is ie weer,  stil in de duisternis Zijn vingers dansend over de toetsen, zonder ergernis. De nacht omarmt zijn hart, in een wereld die nog slaapt, En blogs rijzen uit het duister, gedrenkt in wat hem raakt.Zijn kamer, zwak verlicht, een klein en knus tafereel, Daar voelt hij zich het sterkst, daar achter zijn bureelBij een tas vol geurige nevels, dampend in de stille lucht, Hij schrijft over wat hem beroert, met een diepe, stille zucht.Hij plukt troost uit de diepten van zijn hartSchrijft over gevoelens, de lichte en de donkere kantMet woorden van hoop en verdrietWaarbij hij ook de schoonheid zietZijn blogs zijn zijn schuilplaats tegen verdrieteen zachte helende mantel, die niemand zietHij weeft zijn woorden van vreugde en pijnover zijn leven, zijn eigen kleine terrein

Lees meer »

PONYTAIL

In een dorpje, klein en fijn,woonde Mr Willy, met een wens zo rein.Hij wou een paardenstaart, lang en trots,voordat chemo zijn krullenbos verknotst.De klok die tikt, de tijd vliegt voorbij,met kanker geplaagd, maar toch voelt hij zich vrij.Want Mr Willy, die dat alles dapper doorstaat,bereidt zich voor op een kalend hoofd, heel kwaad.

Lees meer »

EMOTIES

En weer zit Mr Willy  te mijmeren achter zijn PC, zijn vingers doelloos boven het toetsenbord terwijl hij naar het scherm staart.Zijn gedachten dwalen af naar de velen die hij heeft gekend en verloren, lotgenoten in de strijd tegen kanker. Elk afscheid is een echo in zijn hart, een litteken dat nooit helemaal geneest.Dit forum is een  plek waar hij, sinds hij de diagnose kanker kreeg, liefde, begrip, en verdraagzaamheid heeft gevonden. Een gemeenschap die hem heeft omarmd met open armen en een open hart, waar hij zich niet hoeft te verbergen of te verontschuldigen voor zijn verdriet, zijn angst, of de onzekerheid die de ziekte met zich meebrengt.

Lees meer »

JEUGD

De kindertijd van Mr Willy. Donkere hoofdstukken die ie zorgvuldig begraven heeft in de diepste krochten van zijn ziel,.Maar toch, soms komen die herinneringen onverwacht aan de oppervlakte. En dan, in zo'n moment van kwetsbare moed, grijpt  Mr Willy eens te meer naar het toetsenbord, zijn vingers dansend en tikkend,  om zich te bevrijden van wat al te lang in stilte heeft geschreeuwd. En  dit gedicht, verborgen in het schemergebied van zijn concepten, vindt dan eindelijk zijn weg naar het licht, een echo van de storm die ooit in hem woedde. En dan, na die woordenstroom, keert de rust terug in Mr Willy's getormenteerde geest, een tijdelijke vrede. Want hier, in deze digitale haven, ondanks alle pijn en verdriet, vindt hij het geluk dat in de schaduwen van zijn jeugd ondenkbaar was.

Lees meer »

SOMS PANIKEREN, ZEKER EN VAST

In Heilo, nabij Alkmaar, waar de kerkklok slaatdaar woont een man van God, eens sterk en fierAb, gevangen in de greep van het kwaaddoor longkanker geveld, maar nog altijd hierDe duisternis van de nacht omhult hem, donker en volmet pijn en ademnood, eisen daar hun tol maar Ab’s pent tikt voort , zonder dralenmet zijn brabbels , die als sterren stralen.Mr. Willy, de Belg, zijn ziel gevuld met zorgvindt in Ab’s woorden een balsem voor zijn harteen gevoel, klein en warm, als een lichtend borguit de pen van Ab, als helend papier, een pracht

Lees meer »

OVER DE TOP

Geen Tompoezen van bakker Swart? Nou, dat zal Zweef niet graag horen.Nou ga ik er geen gewoonte van maken , maar .... 

Lees meer »

DE DEURPOST

Nou Ab. Die deurpost was een moeilijke.  Heb het hele ding wel 5x moeten lezen eer ik er iets van snapte.Maar 't is me toch gelukt om het in een poëtisch kleedje te steken 

Lees meer »

HET BANGE BENGELTJE

In het rijk der dromen, waar de nacht haar sluier spreidtleefde eens een bengeltje, bang voor het duister, zo kwetsbaar en kleinzijn knuistjes grepen vast aan een fragiel stengeltje, bij elke zucht van de windde wereld was een mysterie voor Appie, het bange hengelbengeltje, weinig bemind.

Lees meer »